HZ PEYGAMBERİN AHLAKI
Ahlakın ve güzelliklerin kaynağı peygamberimiz (a.s)dir.Onun hayatının her safhasında ahlakın güzellikleri zirveleşmiştir.Onunla yaşayanlar ayrılamamış,O’nun çeşmesinden su içenler doyamamış,O’nun sohbetinde bulunanlar mestolmuş,O bulunduğu her konumda herkesin sevgilisi olmuştur.
O’nun güler yüzlülüğü,tevazuu,merhameti,sabrı,affı,sevgi ve musamahası çevresine rahmet sağanakları halinde dökülürdü.
Peygamberimiz hayatında bir defa kalp kırıcı bir davranışın sahibi olmamıştır.Kalbi kırık olanların,gönlünü yapar onların dertlerini dinlerdi.Daima tatlı sözler söyler,herkese karşı güler yüz gösterirdi.O’nun güler yüzünü anlatan Abdullah b. Haris şöyle der:”Ben Rasullah’tan daha çok tebessüm eden bir kişi görmedim.”[1]O’nun nurlu yüzünü görenler O’na hayran kalırlardı.
Mekke’den Medine’ye hicret ettiğinde,Tevratta O’nun hakkındaki bilgilere sahip olan yahudiler vardı.Bunların alimlerinden Abdullah b. selam Rasullah’ın nursaçan simasını gördüğünde “Bu yüz,yalancı yüzü değildir.”diyerek müslüman olmuştu.
Peygamberimiz hz İbrahim (a.s)’ın soyundan gelmektedir.Kuran hz İbrahimi anlatırken “Muhakkak ki İbrahim,yumuşak huylu,içli ve kendini Allah’a vermiş biri idi.”[2]buyurur.Hz İbrahim,seviyeler üstü seviyede yumuşak huylu bir insandı.Öyle ki,kendini ateşe atanların başına,bir bela gelir diye,tir tir titriyordu.Tıpkı Ona benzediğini ifade eden[3] torunu hz Muhammed yumuşak huylulukla zirveleşmişti.Düşmanlarını yerle bir ettiği ve bütün imkanları elinde topladığı devrede dahi mürüvvetten kıl payı ayrılamadı.O suçluları cezalandırmış olsaydı O’na karşı gelecek kim olabilirdi.Şecaat sahibi sahabilerin her biri O’nun gözünün içine bakıyor ve O’nu üzen bir olay karşısında aslanlar gibi kükreyerek baş olmak için müsade bekliyordu.O ise her vesileyle sukureti ve metaveti tavsiye ediyordu.
Bir defasında mal taksimatı yapılırken,Zü’l-Huveysira adında birisi ortaya atılarak “Ya Muhammed adaletli ol.”diyerek sitem etti.Bu durum karşısında sinirleri gerilen ashabı teskin eden peygamberimiz aynı adama dönerek şöyle diyordu:”Eğer ben adil olmassam kim adil olabilir.”[4]
Peygamberimiz geleceğin harici zihniyetli insanlarıyla fazlaca muhatap olmamış bu tür cehalet örneklerine karşı Kuran’ın şu emrine uymuşlardır:”Sen cahillerden yüz çevir.”[5] Yani onlara takılıp kalma.Olayı büyütme.Onların seviyesine düşme.Bu tür insanların varlığından dolayı da üzülme.Hak bildiğin yolda yürümeye devam et.
Hayber fethi esnasında bir kadın koyunu kızartarak içine birazda zehir koymuştu.Sofrada etten yiyen sahabi hemen ölürken,hz peygamber kendisine verilen haberle sofradan koyunu kaldırtıp kadını huzura çağırtmıştı.Kadın kendisini öldürmek için böyle bir yola başvurduğunu itiraf etmişti.Sahabiler,kadının derhal öldürülmesini isterken,O kadını affediyordu.Böylece canına kastedenlere şefkatini gösteren bir kahraman olarak O tarihe geçiyordu.[6]
O her vesileyle affetmeyi şiar edinmişti.Kuran O’na “Onları affet.”[7] buyuruyordu.Hayatında bir an dahi olsa nefsi için intikam almamıştı.Cezaları uygularken toplumun menfaatini ön plana çıkarıyor had cezalarını uyguluyordu.Hz.Aişe validemiz:”Peygamber kendi nefsi için asla intikam almamıştır.”[8]diyordu.
Mekkeli müşriklerin peygamberimiz ve ashabına yaptıkları tarihin en sadist uygulamalarıdır.Bütün bu kötü uygulamalara rağmen O Mekke fethi esnasında bütün düşmanlarını affetmişti.
Sevgili Müminler !
Peygamberimiz hakkında ciltler ve kitaplar yazılmış ve O’nun örnek ahlakı tasvir edilmeye çalışılmıştır.Aşıklar mısralarında iniltilerini,hasretlerini yazmış ve bu hasret ifadeleri çağlar boyu müslümanların meclisinin baş konusu olmuştur.Bunlardan biri olan şair Nabi:”Ey bad-ı seba yolun uğrarsa semti haremeyne selamını arzeyle Rasulüs’-Sakaleyne.”diyerek rüzgarlarla O’na selam göndermişlerdir.
Her müslüman O’nun güzel ahlakını kendine örnek almalı ve O’nun sevgisini çocuklarımıza öğretmeliyiz.Her işimizde O’nun hayatından kesitler bizi süslemeli .Her sıkıntımızda O’nun reçeteleri bize çözüm yolu olmalıdır.Sözlerimi bir ayet mealiyle bitiriyorum:
“Andolsun ki siz ve ahiret gününe kavuşmayı umanlar ve Allah’ı çok ananlar için en güzel örnekler Rasulullah’tadır.”
Ne mutlu O’nun güzel ahlakıyla ahlaklana bilenlere !
