İLİM ÖĞRETME VE ÖĞRETMENİN FAZİLETİ
Sevgili müminler!
İnsanı yeryüzün halifesi “ , “Varlıkların en şereflisi olarak yaratıp,bu dünyadaki her şeyi onun emrine emade kılan Allah,onun maddi ve manevi olarak yükselmesi için de bazı emirler açıklamışlardır.Ve insanı yaratmamızdan ruhlarına hitaben “Ben sizin Rabbiniz (eğiticiniz)değilmiyim ?(Onlarda)Evet buna şahit olduk.”[1] Kabulleriyle,bedenen yaratılan,aklı ve kabiliyeti olan insanın eğitilmeye muhtaç olduğuna işaret olunmuştur.
İnsanın ilk öğretmeni Allah’tır.Hz.Adem’i yarattıktan sonra,ilk olarak O’na (bütün kabiliyetlerini verdikten sonra)herşeyin ismini öğretmiştir.Hz.Adem, daha sonra meleklerle munazaraya tabi tutulmuş ve meleklere galip gelmiştir.[2]
İnsanın ikinci öğretmeni , meleklerdir.Cebrail’in görevi,vahyi Allah’tan alıp onu peygamberlere öğretmektir.Aynı melek zaman zaman insan şekline girip,peygamberimize sorular sorup onların cevaplarını alıyordu.Aktif metodla peygamberleri eğitiyordu.Yine Cebrail miraçta Hz.peygamberin rehberliğini yapmışlardı.
İnsanın üçüncü öğretmeni , peygamberleridir.Her peygambere, ya vahiy gelmiş veya diğer peygamberlerin şeriatı emredilmiştir.Gelen vahiyleri insanlara öğreten,bunun yanında örnek ahlakları ve yaşantılarıyla insanlara eğiticilik yapan yine peygamberlerdir.”Peygamberlerin sonuncusu Hz.Muhammed’e hitaben Allah şöyle buyuruyor:”Ey peygamber!Biz seni gerçekten bir şahit,bir müjdeleyici ve bir uyarıcı olarak gönderdik”[3] Hz.Peygamber de kendi diliyle bu konuyu şöyle açıklamaktadır:”Ben bir öğretmen olarak gönderildim.”[4]
İnsanın dördüncü öğretmeni , anne-babası’dır.Ninnileriyle çocuğuna hayır ve şer mesaj veren anne,çocuğunun şahsiyetinin oluşumunda en önemli bir görev yapmaktadır.İlk konuşmaya başlamasında,hareketlerinin düzenlenmesinde, yine anne,bir eğitimcidir.Kuran-ı Kerim’de bu husus yine şöyle açıklanmaktadır:”Rabbim !Küçüklüğümde onlar beni nasıl yetiştirmişlerse şimdi de sen onlara (öyle) rahmet et.”[5]
Değerli müminler !
Öğretmen ve ilim adamları, bir milletin maddi ve manevi yükselmesininde en önemli unsurdur.Çok önemli şeyler anlaşılmadığı takdirde önemsiz olmaktadır.Dolayısıyla ilim nekadar önemliyse öğretmen de o kadar önemlidir. Hz peygamberin meslek edininiz dediği sınıflardan biri de öğretmenliktir.Sözkonusu hadisi şerifte şöyle buyurulmakadır:”Ya alim,ya talebe veya dinleyici ol.(Dördüncüsü olan) cahil olma helak olusun.”[6] Diğer taraftan var olduğu sürece hep öğreten peygamberimiz az-çok demeden öğretmenin önemini şöyle açıklamaktadır:”Benden bir ayet dahi olsa tebliğ ediniz.”[7] Öğrenilen bilginin niteliğini açıklamayan peygamberimiz yine şöyle buyurmaktadır:”İlim öğreniniz ve öğretiniz.Sizin en hayırlınız Kuran-ı öğrenen ve öğretenlerdir.”[8] Öğretmenin ve eğiticiliğin peygamber tavsiyesi olduğunu bildiren Ebu Zer (r.a)’da bu güzel mesleği şöyle açıklamaktadırlar:”Peygamberimiz bize,iyiliği emretmeyi,kötülükten sakındırmayı,insanlara sünneti seniyyenin öğretilmesini tavsiye buyurdu.”[9]
Peygamberler mesleği olan öğretmenlik,anne-babayla manevi yönden eş değer tutulmuştur.Çünkü anne-baba insanları dünyaya getirirken öğretmen çocukları dünya ve ahiret hayatına hazırlamaktadır.
Öğretmenlik,insanın fani varlığını ebedileştiren bir meslektir.Onun yetiştirdiği talebeler daima kendisinin hayırla yadedilmesine vesile olacaktır.Hz.Peygamber bu konuyla ilgili şöyle buyurmaktadır:”Kişi öldüğünde amel defteri kapanır.Kapanmayan sınıflardan biri de,ömrünü ilmi eserler veren ve talebe yetiştirenlerdir.”[10]
Sevgili müminler!
Dinimize göre öğretmen saygı duymamız gereken en önemli insandır.İslam alimleri hocalarının önünde yürümemişler,kendilerine sonsuz saygı göstermişlerdir.Öğretmene karşı laubalilikten uzak durmuşlardır.Hz Ali (r.a) öğretmenin önemini negüzel anlatmışlardır.”Bana bir harf öğretenin kölesi olurum.”
Sözlerimi insanlara ilim öğretmenin nekadar güzel bir iş olduğunu anlatan hadisle bitiriyorum:”Her kim bir doğruluğa çağırırsa,bu çağrıya uyup onun ardından gidenlerin sevabı kadar sevap da onun lehine olacaktır.Kendisine verilen bu sevap,ötekilerin sevabından hiçbir şey eksiltmez.”[11]
Nemutlu! Öğretmene sadece bir günde değil herzaman değer verebilenlere!
